Bezieling | Verbinding | Ontmoeting
De Zwanenhof
Zwanenhofgemeenschap
Iedere 2e zondag van de maand
Waar vind je ons?
Retraitehuisweg 6
7625 SL Zenderen
Over ons
Leven vanuit toewijding
Iedere tweede zondag van de maand vieren we dit in de Zwanenhof. Luisteren, bidden en zingen uit volle borst samen met het Twents Liturgie Koor.
Voor meer informatie over het Twents Liturgie Koor verwijzen we naar hun website: www.twentsliturgiekoor.nl
Ontdek
Onze vieringen
Iedere tweede zondag van de maand is er een viering met uitzondering van de maanden Juli en Augustus. Ook is er een Paaswake in de vroege ochtend en een kerstviering op kerstavond.
De vieringen beginnen om 10.30 uur. Voorafgaand zijn er om 10.10 uur mededelingen waarna het inzingen met het Twents Liturgiekoor begint.
Er zijn afwisselend gebedsvieringen, meditatieve vieringen en vieringen van Woord en Tafel. Na de viering zijn alle bezoekers welkom in de tuinzaal van de Zwanenhof voor een kopje koffie of thee.
De vieringen passen in een thema. Er wordt gewerkt met 2 cycli. De najaarscyclus die de vier zondagen omvat van september tot en met december en de voorjaarscyclus met de zes zondagen van januari tot en met juni.
De kapel van de Zwanenhof is de vertrouwde plek om samen te komen en te vieren.
Overweeg
Bezinning
Tijd voor jezelf nemen, mijmeren over dat wat je leven draagt en voedt; houvast geeft in mooie en ook zware tijden; ervaren dat je er wellicht toch niet alleen voor staat…
KNIPOOG:
Onze kinderen zijn als pijlen van een boog, ze zijn in ons leven gekomen en wij hebben ze gevormd en een doel gegeven. Je brengt de pees van de boog op spanning…en dan laat je los. Je hebt je best gedaan maar verder moeten ze het zelf doen. Zelf een doel vinden in hun leven, zelf bepalen wat ze gaan doen en met wie ze het gaan doen. Zo zijn ze uitgevlogen en met grote voorkeur voor lange tijd weg in verre landen. Ze zijn nu alle drie al dik in de veertig.
De oudste dochter, 24 jaar voor de VN in de USA en Sudan, Tanzania en Kosovo (en ik vergeet beslist nog een paar andere landen.) De zoon is zeeman geworden en legt overal in de wereld met zijn schip pijpleidingen en woont al 20 jaar in Zuid Afrika. De jongste dochter is in de sporen van haar vader en moeder getreden en begeleidt mensen met een beperking. Zij woont heel dichtbij, in Deventer. En dan zijn er 5 kleinkinderen. En oma is er al 5 jaar niet meer. Het gemis is groot.
Vanmorgen ging mijn wekker om 07.30 af, voor mij een onmogelijk vroeg moment. Ik wist meteen waarom: mijn schoondochter in Zuid Afrika is jarig. Ik bel haar op, zie haar en speel lang zal ze leven op de trekzak, we kunnen met elkaar praten en lachen. Zoonlief, de zeeman is ook thuis maar brengt zojuist de kleindochter naar school. Vanmiddag als ze thuis is gaan we er nog een keer gezellig voor zitten. Een liedje zingen, horen wat er op school gebeurt en wat bijpraten. Dankzij die techniek kan ik nu dus gewoon met mijn kinderen en kleinkinderen een feestje vieren alsof ze bij mij om de hoek wonen. Hoe heerlijk is dat? Dat hoort ook bij deze tijd, dat is vooruitgang.
De pijlen vliegen naar hun eigen doel, maar ik heb wel contact. En dat is heel fijn. Alleen, een gebakje mee eten via Whats App, dat hebben ze nog niet uitgevonden. Wie weet?